I waited for the film eagerly, and finally when I saw the film, it was not a complete disappointment. But is it really a path-breaking film? I had enjoyed Mithya (2008) and Sankat City (2009) (two other recent Indian comedies with mix-ups involving under-world / gangsters in the backdrop) as much if not more. (Delhi Belly poster had high resemblance of Hangover -- I guess it was intentional.)
In contrast, Salt n' Pepper was yummy overall (concept, execution both), living up to the accolades it received. One could smell the freshness. It hardly had any 'story' but it held the viewer's interest almost throughout the film. I'd have rated it a great film if it avoided:
1. The repeated laments about a woman's life being incomplete without a man,
2. The scene where the husband lifts the burqa and says "shubanallah" (I found the first burqa scene funny), and
3. The song scene in the second half -- it was plain boring to me.
I'd still rate it the best Malayalam film to have come out this year. Above Adaminte Makan Abu and Traffic.
(My friend Rajeev later told me the first Burkha sequence in this film was 'inspired' from Marai Porul, a Tamil short film by Pon. Sudha.)
Cheers to Aashiq Abu. Cheers to the writers, Syam Pushkaran and Dileesh Nair. Cheers to Lal, Shwetha, Baburaj, Asif Ali and Mythili. Many cheers to the producers and the audience.
[PS: I believe in Magic. I believe in the Deathly Hallows. I believe in J. K. Rowling.]
4 comments:
"ആര്യഭവനിലെ മെരിഞ്ഞ വടയ്ക്കു മുന്നിലിരിക്കുമ്പോള്‍ അല്ലെങ്കില്‍ വര്‍ക്കീസിലെ ഇലയടയ്ക്കു വേണ്ടി ക്യൂ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍, അതുമല്ലെങ്കില്‍ ദേശാഭിമാനി കാന്റീനിലെ വെള്ളപ്പവും ബീഫ് കറിയും സ്വാദോടെ നുണഞ്ഞിറക്കുമ്പോള്‍, പിന്നെ ചായയുംകൊണ്ട് ബീരാന്‍ക്ക വരുന്നതും കാത്തിരിക്കുമ്പോള്‍ ഒക്കെ നാം കളിദാസനും മായയുമായി മാറുന്നു.
ആഷിഖ് അബുവിന്റെ സാള്‍ട്ട് & പെപ്പര്‍ അടിപൊളി രസക്കൂട്ടാണ്. നല്ല കൊടംപുളിയിട്ടു വച്ച മീന്‍കറിപോലെ എന്തോ ഒന്ന്. അത് കൊണ്ടു വരുന്നത് രസങ്ങളുടെ ഒന്നാന്തരം ഗൃഹാതുരതായാണ്. പ്രത്യേകിച്ചും വീടും നാടും വിട്ടുനില്‍ക്കുന്ന എന്നെ പോലുള്ള, ഹോസ്റ്റല്‍ ഭക്ഷണം മാത്രം കഴിക്കാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടവര്‍ക്ക്.
സിനിമയുടെ ആദ്യം മുതല്‍ അവസാനം വരെ എന്റെ മനസ്സില്‍ നിറഞ്ഞു നിന്ന ഒരേയൊരു ചിന്ത നല്ല പുളിയുള്ള മീന്‍കറി കൂട്ടി ചോറുണ്ണണം എന്നായിരുന്നു.." writes Saritha.
Kishore Kumar elaborates the boldness of the film:
"..Few of the scenes that stand out for their innovation and/or boldness:
* Maya being a dubbing artist enables the movie to directly poke fun at the typical cliched romantic scenes found in Malayalam cinema. Maya herself is laughing at the outdated dialogues that she is told to dub. The question raised “Nammalenthaada ingane?” in the movie-within-movie is actually addressed to the whole Malayali community.
* Being a foodie, Kalidasan’s bride-seeing event at the girl’s house ends up with him instead falling in love with their resident male cook who had prepared unni-appam for the event. The cook elopes with the groom-to-be!
* I really liked the guts of the director to show a very realistic scene where Maya, Meenakshi and Mariya are celebrating new-year with booze. Maya eventually passes out drunk, lamenting about her life. Yes, we have seen intoxicated heroines in prior movies like Spadikam etc. but the intention there was solely comic relief.
* Did we witness the first ever romantic lip-to-lip kiss shown in a Malayalam mainstream movie? The director’s effort to innovatively use props like a tire-swing, a bridge across rivulet etc. to decently picturize a kissing scene that advances progressively from head to forehead to lips needs to be applauded. This historic first kiss executed in any other way probably could have be irked conservative family audience who are not used to such visuals in public. I am talking about picturization of the melodious duet “Kanamullal” composed by Bijilal and immortalised by Shreya Goshal and Ranjit.
* The audience were chuckling at the light-hearted purdah jokes that occur at the beauty parlour. Glad that it is coming from a Muslim director like Ashiq Abu himself.."
[on Varnachitram]
And another itch in the film was the making fun of human rights activists.. A caricature that finds many takers, unfortunately :(
D Sreejith adds:
"വൈകിയാണെങ്കിലും സോള്‍ട്ട്‌ ആന്‍ഡ്‌ പെപ്പര്‍ കണ്ടു. സന്തോഷം.
ഇഷ്ടമായതാണ്‌ കൂടുതലും. ഇഷ്ടമാവാത്തവ അപ്രസക്തം.
എങ്കിലും 1. ടൈറ്റില്‍ സോങ്‌. പുഷ്‌പയുടെ ശബ്ദം. ഇതിലും മികച്ചത്‌ ഞാനീയടുത്തിടയെ്‌ക്കാന്നും കേട്ടിട്ടില്ല. പുഷ്‌പയുടേതുപോലുള്ള മനസുതൊടുന്ന ശബ്ദങ്ങള്‍ നമുക്കുള്ളപ്പോഴാണ്‌ അതുമിതുമെല്ലാം സിനിമ പാട്ടെന്നു പറഞ്ഞ്‌ കേട്ട്‌ ചെവിടു കേടാക്കുന്നത്‌.
2. ബാബുരാജിന്റെ ഇന്‍ട്രൊ കലക്കി. മാര്‍ക്കറ്റും ഇറച്ചുവെട്ടും എല്ലാം ചേര്‍ത്ത്‌ സ്ഥിരം `വില്ലന്‍ ഇന്‍ട്രോഡക്‌ഷന്‍' പാറ്റേണിനെ തവിട്‌ പൊടിയാക്കി.
3,ശ്വേതമേനോന്റെ ഡബ്ബിങ്‌ സീനുകളെല്ലാം. ക്ലാസ്‌മേറ്റ്‌സ്‌, നിറം മുതല്‍ സ്വന്തം സിനിമയായ `ഡാഡികൂളി'നെ വരെ നല്ല നര്‍മ്മത്തോടെ കാണാന്‍ പറ്റിയത്‌ ഒരു സംവിധായകന്റെ ധൈര്യവും ബുദ്ധിയും.
4. ഷാജികൈലാസിന്റെ ഡ്യൂപ്പ്‌ `വരിക്കാശ്ശേരി മനയുടെ സെറ്റിടാം എന്നു പറയുന്നത്‌, മോഹല്‍ലാലിന്റെ ഡ്യൂപ്‌ `ആ കുട്ടിയുടെ നമ്പര്‍ വാങ്ങിച്ചേരെ' എന്നു പറയുന്നത്‌
5, ലാലിന്റെ `ബാബുവേ' എന്ന വിളി, സ്വാഭാവികമായ ഡയലോഗ്‌ പ്രസന്റേഷന്‍, ഫിയറ്റ്‌, അതിലെ പാട്ടുപെട്ടി, ശ്വേത കരയുമ്പോള്‍ ഫോണ്‍ കട്ടുചെയ്യുന്നത്‌.
6. ശ്വേത ഹോട്ടലില്‍ വിളിച്ച്‌ ആറു ദോശ ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്യുന്നത്‌. അല്‌പാഹാരികളായ സ്‌ത്രീകളുടെ അവതരണത്തിനിടെ `ആറു' ദോശയുടെ ആര്‍ഭാടം കലക്കി.
7. ട്രെയിന്‍ തമാശ, പാവാട തമാശ, ബാബുരാജിന്റെ `ദേ പച്ച', എസ്‌.ബി.ഐ മനേജറുടെ വീട്ടില്‍ നിന്ന്‌ ബാബു ഇറങ്ങിപ്പോരുമ്പോഴുള്ള മ്യൂസിക്‌
8.കേക്കിന്റെ കഥ. കേക്കിഷ്ടമല്ലാത്ത എനിക്ക്‌ കൊതിയായി
9. `നിങ്ങക്കൊടുക്കത്തെ ഗ്ലാമറല്ലേ? `നൈസ്‌ ബോയ്‌'
10. അയ്യപ്പന്‍-കുയ്യപ്പന്‍- വൈക്കത്തെ ചെമ്പിലെ ചോറുകള്ളന്‍ -മമ്മൂട്ടി :)
ഇഷ്ടമാകാത്തതല്ല, പക്ഷേ പോരാ എന്നു തോന്നിയത്‌.
1.യുവതികളുടെ ബീര്‍ കുടി സീനിലെ ഡയലോഗുകളും ശ്വേതയക്കുള്ള ഡബ്ബിങ്ങും.
2.ആസിഫ്‌ അലി-മൈഥിലി ദമ്പതികള്‍. വിഷ്‌ണു രമയ്‌ക്ക്‌, നിശയ്‌ക്ക്‌ ശശാങ്കന്‍, ഉമയ്‌ക്ക്‌ ഹരന്‍, ഇന്ദുമേനോന്‌ രൂപേഷ്‌ പോള്‍, നളനോര്‍ക്കില്‍ നിനക്കും എന്ന മട്ടില്‍ ചേര്‍ച്ചയുണ്ട.്‌ പക്ഷേ രണ്ടും പരമ ബോറ്‌. ഇറിറ്റേറ്റിങ്‌.
3.മിക്കവരും പറഞ്ഞ മൂപ്പന് പ്രശ്‌നം. മൂപ്പന് കുറച്ചു ഡയലോഗുകള്‍ നല്‍കി ഒരു കഥാപാത്രമാക്കാമായിരുന്നു. അല്ലെങ്കില്‍ മൂപ്പന് സംസാരശേഷിയില്ല എന്നോ മറ്റോ പറയായിരുന്നു. കാളിദാസന്‍ പൊളിറ്റിക്കലി കറക്ട്‌ ആയ ആളൊന്നുമല്ലാത്തതുകൊണ്ട്‌ അയാള്‍ മൂപ്പനെ തട്ടിക്കൊണ്ട്‌ വന്ന്‌ കുടംബത്തില്‍ ഇരുത്തുന്നത്‌ സ്വാഭാവികം. പക്ഷേ ഫ്രെയിം അഡ്‌ജസ്റ്റ്‌ ചെയ്യാനുള്ള പ്രോപര്‍ട്ടി പോലെ വേണ്ടായിരുന്നു."
"..പര്‍ദ്ദ സീനുകളില്‍ ഒന്നാമത്തേത്‌ എനിക്ക്‌ ശരിക്കും ഇഷ്ടമായി. അതുവരെ ആ സ്‌ത്രീ മേക്കപ്പ്‌ കസേരയില്‍ തന്നെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നല്ലോ, പല സീനുകളിലും. ശ്വേതയുടെ പെട്ടന്നുള്ള ഭാവമാറ്റവും മറ്റുമായി നാടകീയമായി സീന്‍ മാറുമ്പോള്‍ എല്ലാവരും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ഒരു ഫ്രെയ്‌്‌മിലേയക്ക്‌്‌ പര്‍ദ്ദവന്നു വീഴുന്നത്‌ ബ്യൂട്ടിഫുളായി ഷൂട്ട്‌ ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്‌. പക്ഷേ രണ്ടാമത്തെ പര്‍ദ്ദാ സീന്‍ - ശ്വേത വീട്ടില്‍ വന്നു കയറുമ്പോള്‍ അതേ സ്‌ത്രീയുടെ ഭര്‍ത്താവ്‌ മുഖം പരിശോധിച്ച്‌ ഇരുവരും സന്തോഷത്തോടെ പോകുന്നത്‌- എന്തിനായിരുന്നുവെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ മനസിലായില്ല."
Post a Comment